เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก คุณ Anti SOTUS สมาชิกเว็บไซต์ยูทูบดอทคอม
คลิปเสียงอาจารย์ มช. บีบนักศึกษาให้ร่วมกิจกรรมรับน้อง หากไม่ร่วมก็ลาออกไปเรียนรามคำแหง เนื่องจากเป็นมหาวิทยาลัยแบบเปิด ไม่ต้องทำกิจกรรม แต่ถ้าหากร่วมก็ต้องมาขอขมา
เมื่อวันที่ 7 กันยายน 2557 ในโลกอินเทอร์เน็ตมีการเผยแพร่คลิปชื่อว่า ถ้าจะเรียนก็เข้ารับน้อง จาก ศึกษาศาสตร์ มช . โพสต์โดย คุณ Anti SOTUS สมาชิกเว็บไซต์ยูทูบดอทคอม โดยเสียงภายในคลิปดังกล่าว มาจากการประชุมระหว่างอาจารย์ในคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ กับ ผู้ปกครอง และนักศึกษาที่ไม่ต้องการเข้าร่วมกิจกรรมรับน้อง เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2557 ที่ผ่านมา มีรายละเอียดสำคัญดังนี้
อาจารย์ผู้หญิง ได้เริ่มกล่าวว่า แสดงว่าครอบครัวหนูเห็นว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจำเป็น
นักศึกษาตอบกลับว่า กิจกรรมบางอย่างดูเป็นการละเมิด แต่ไม่ได้ละเมิดทางร่างกาย แต่เป็นการละเมิดด้านจิตใจ เช่น อธิบายยาก
อาจารย์ผู้หญิง กล่าวอีกว่า แบบนี้ทำให้ครูไม่เข้าใจว่ามันเป็นอย่างไร สมมติถ้าครูสอนนักเรียนแล้วนักเรียนตอบแบบนี้ ครูจะรู้ได้ยังไงว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจ ครูสรุปว่าไม่มีเหตุผลแล้วกัน แล้วหนูคิดอย่างไรกับอนาคตหนู ครูขอถามตรง ๆ
นักศึกษาตอบว่า ก็อยากเรียนต่อ
อาจารย์ผู้หญิง ตอบกลับมาว่า ถ้าอยากเรียนต่อ แล้วหนูจะเข้ากับใครได้ เพราะจะต้องมีการเข้ากิจกรรมกลุ่ม
นักศึกษา กล่าวว่า ผมคิดว่าไม่มีปัญหา เพราะเพื่อน พี่ เข้าใจ เป็นปกติทุกอย่าง
อาจารย์หญิงถามกลับว่า แล้วคะแนนในด้านกิจกรรมจะทำอย่างไร ถ้าไม่มีก็ไม่จบ
นักศึกษา ถามกลับว่า แล้วกิจกรรมที่ว่าของอาจารย์ คาบเกี่ยวกับการรับน้องหรือไม่
อาจารย์หญิง ตอบว่า เพราะหนูไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมแต่แรก จึงไม่เข้าใจ พร้อมกันนั้นอาจารย์ก็เอาสมุดกิจกรรมนักศึกษาให้เด็กคนดังกล่าวดู พร้อมกับระบุต่อไปว่า กิจกรรมรับน้องเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมทั้งหมด อีกทั้งเด็กคนนี้ไม่มีรุ่น เพราะไม่ได้ทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อน ๆ แม้จะมีเพื่อน แต่ก็ไม่มีรุ่น ตรงนี้สำคัญมาก เพราะเวลาไปทำงานก็จบเลย ถ้าเด็กเข้ากิจกรรมตั้งแต่แรก ก็จะเข้าใจว่า สังคม มช. เป็นอย่างไร เท่าที่ฟังมา ต้องไปเรียนรามเท่านั้น ไม่ต้องเอาสังคมเลยก็ได้ เรียนที่บ้านก็ได้ เพราะมันไม่มีคะแนนตรงนี้ คือ เหมาะกับการศึกษาแบบเปิด ไม่เหมาะกับแบบปิด แล้วหนูจะตัดสินเรื่องนี้อย่างไร ครูจะได้นำไปพูดให้ที่ประชุมฟัง เพราะคุณแม่ตามใจลูกอยู่แล้ว
อย่างไรก็ตาม ในที่ประชุมได้เกิดบรรยากาศอันเงียบสงบอยู่ครู่หนึ่ง อาจารย์หญิงจึงกล่าวต่อไปว่า ลูกรู้สึกอย่างนี้หรือเปล่า ครูมองในแง่บวกนะ ลูกอยากเดินทางกลับมา แต่รู้สึกไม่ดี รู้สึกอย่างนี้หรือเปล่า ถ้ารู้สึกอย่างนี้ ครูว่าครูช่วยได้ แต่ถ้าคิดว่า กลับมาไม่ได้ เสียหน้า ก็จะยิ่งไปกันใหญ่ ยากที่จะประสานรอยร้าว
ต่อมา อาจารย์ได้พูดกันเองกับอาจารย์ว่า อย่าท้อถอยกับศิษย์ไม่กี่คน ต้องดูแลเด็กอีกเยอะ และอย่าคิดจะหยุดกิจกรรม ให้ลูกเราเรียนอย่างเดียวไม่ได้ เพราะแขนขาจะลีบ แล้วถ้าเขาบอกว่าเขาจะซิ่ว ลาออกก็จบ ไม่ต้องเสียตังค์เทอมสอง แต่ถ้าเขาไม่ซิ่ว เขายังอยู่ แต่ก็ต้องมาแก้ปัญหาสังคมอีก แม้เรื่องเพื่อนไม่มีปัญหาก็ตาม ทั้งนี้ ถือเป็นการมองโลกที่แคบมาก หรือถ้าลาออก แล้วยังอยู่ใน มช. ปัญหาแบบนี้ก็ยังคงอยู่อยู่ดี
ทันใดนั้นเอง อาจารย์ผู้ชายก็พูดขึ้นมาว่า พวกเธอต้องกลับไปตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว แต่คงเรียนอย่างเดียวไม่ได้ ต้องทำกิจกรรมร่วมกันไปด้วย ทีนี้ครูรู้สึกว่า ถ้าอยากเรียนที่นี่ สาขานี้ต่อ ก็ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ต้องเปิดใจ ซึ่งการทำกิจกรรมได้อะไร ก็ฝึกความอดทนทุกอย่าง และตอนนี้ที่ครูมองคือ พฤติกรรมของพวกเธอทั้งสามคน ไม่เหมาะที่จะสร้างเป็นครู
อาจารย์ผู้หญิง กล่าวอีกครั้งว่า เธอสองคนจะเอาอย่างไร ครูมีภารกิจที่ต้องทำอีกมาก แล้วคนทั้งเซคจะมารอคนแค่สองคนไม่ได้ ครูไม่ชอบอะไรคาราคาซัง ความรู้สึกพี่ก็รู้แล้ว ความรู้สึกพ่อแม่ก็รู้แล้ว ความรู้สึกครูบาอาจารย์ก็รู้แล้ว จะเอาอะไรกันอีก
นักศึกษา ตอบว่า ก็คือ ผมจะอยู่
อาจารย์ผู้ชาย กล่าวว่า ถ้าจะอยู่ที่นี่ต่อ สิ่งแรกก็คือ ต้องไหว้ครู อาจารย์ทั้งสามได้ไหม แล้วเข้าร่วมกิจกรรมกับรุ่นพี่ ทำได้ไหม คือถ้าทำได้อย่างเดียวก็อยู่ไม่ได้
อาจารย์ผู้หญิง กล่าวอีกว่า ครูไม่มีเวลาแล้ว เอางี้นะ ถ้าตัดสินใจจะอยู่ คุยกับตัวแทนปี 3 มาไหว้ครู 3 คน ไม่ต้องมาทั้งหมดก็ได้ จะยืดเวลาไม่ได้แล้ว เพราะครูพิจารณาอะไรไม่ได้เลย ทั้งการประชุมกรรมการต่าง ๆ ครูไม่รอแล้ว ไร้สาระแล้ว ต้องขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่เข้าใจ แล้วก็ขอบคุณลูก ๆ ทุกคน ตอนนี้ จะรอวันที่มาพบอาจารย์ เพื่อที่จะมาไหว้ขอขมาครบทั้ง 3 คน ไม่ใช่ไหว้อย่างเดียวนะ พร้อมกับคุยตัวแทนปี 3 คุยแค่นี้เนอะ แค่นี้ก็เสียเวลาแล้ว แล้วก็ให้เวลาถึงเมื่อไหร่ มันไม่มีเวลาแล้วนะ ขอพรุ่งนี้ เอาก่อนเที่ยงได้ไหม
