น้องเดียร์ อวดไอเดียนักวิทย์น้อย แผงโซลาร์เซลล์บนจานดาวเทียม

          โซลาร์เซลล์ (Solar cell) มีชื่อเรียกหลายอย่าง เช่น เซลล์แสงอาทิตย์ หรือ เซลล์สุริยะ เป็นกระบวนการผลิตไฟฟ้าจากการตกกระทบของแสงบนวัตถุที่มีความสามารถในการเปลี่ยนพลังงานแสงเป็นพลังงานไฟฟ้าได้ มีลักษณะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ทำจากสารกึ่งตัวนำ เมื่อได้รับแสงอาทิตย์โดยตรงจะเปลี่ยนเป็นพาหะนำไฟฟ้า และจะถูกแยกเป็นประจุไฟฟ้าบวกและลบ เพื่อให้เกิดแรงดันไฟฟ้าที่ขั้วทั้งสองของเซลล์แสงอาทิตย์ เมื่อนำขั้วไฟฟ้าของเซลล์แสงอาทิตย์ต่อเข้ากับอุปกรณ์ไฟฟ้ากระแสตรง กระแสไฟฟ้าจะไหลเข้าสู่อุปกรณ์เหล่านั้น ทำให้สามารถทำงานได้

          น้องเดียร์นำเอาจานรับสัญญาณดาวเทียมมาชุบ "โครเมียม" ซึ่งเป็นโลหะมันวาวสีเทาด้วยกระแสไฟฟ้า แล้วติดแผงโซลาร์เซลล์หนึ่งแผงที่บริเวณรวมแสงของจานรับสัญญาณดาวเทียมดังกล่าว และต่อแผงโซลาร์เซลล์บนแผ่นไม้อีกหนึ่งจุด จากนั้นเปรียบเทียบปริมาณกระแสไฟฟ้าที่ได้จากอุปกรณ์แผงโซลาร์เซลล์บนจานดาวเทียม กับบนแผ่นไม้ โดยใช้มัลติมิเตอร์วัดกระแสไฟฟ้าเป็นเวลา 3 วัน วัดปริมาณกระแสไฟฟ้าทุก ๆ 12 นาที เริ่มตั้งแต่เวลา 9 โมงเช้า ถึงบ่าย 3 โมง ซึ่งถือเป็นช่วงเวลาที่มีแสงแดดมากที่สุดของวัน จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ผล

          ผลการวัดปริมาณกระแสไฟฟ้าจากแผงโซลาร์เซลล์ทั้งสองแบบ พบว่าการใช้จานช่วยรวมแสงทำให้กระแสไฟฟ้าที่ได้มีค่าเทียบเท่ากับแผงโซลาร์เซลล์ที่ติดตั้งแบบธรรมดาถึง 3 แผง โดยความเข้มแสงที่บริเวณรวมแสงเทียบกับที่แผงโดยรวมทั้งสามวันเท่ากับ 1.33 เท่า หากเราใช้จานรับสัญญาณดาวเทียมชุบโครเมียมในการผลิตกระแสไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ จะช่วยลดจำนวนการใช้แผงโซลาร์เซลล์ได้ถึง 2 แผง ดังนั้น การใช้จานรับสัญญาณดาวเทียมช่วยรวมแสงมาที่โซลาร์เซลล์ จึงทำให้ประสิทธิภาพในการผลิตกระแสไฟฟ้าดีกว่าแผงโซลาร์เซลล์ที่ติดตั้งแบบทั่วไป

          ผลการทดลองนี้ยังนำความรู้ไปขยายผลต่อ เพื่อหาแนวทางประดิษฐ์แผงโซลาร์เซลล์ให้มีขนาดเล็กลง ทนทานต่อความร้อนอุณหภูมิสูง และลดพื้นที่ในการติดตั้งและนำไปประยุกต์ใช้งานต่าง ๆ ได้



ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก