ถกสนั่น ! ข้อสอบ ม.2 ก็คิดว่าตอบถูก เจอเฉลยทำเงิบหนัก คนซัดตรรกะพังมาก

 

           เผยภาพข้อสอบ ม.2 สิ่งที่สำคัญในการเดินเรือ ตอบเสื้อชูชีพ โดนบอกว่าผิด ส่วนขอความช่วยเหลือเร็วที่สุด เฉลยว่าส่งโทรสาร ถามจริง
           กำลังเป็นการเฉลยคำตอบที่ชวนคาใจไม่น้อย กรณีวันที่ 26 มีนาคม 2564 โลกออนไลน์อย่างทวิตเตอร์ เผยภาพของข้อสอบของนักเรียนชั้น ม.2 ของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งมีโจทย์ว่า "สิ่งที่สำคัญที่สุดของคนที่เดินทางโดยทางเรือคือข้อใด" โดยมีคำตอบให้เลือกคือ

           - ก. สวมเสื้อชูชีพ
           - ข. ฝึกว่ายน้ำให้เป็น
           - ค. นั่งชิดข้างใดข้างหนึ่งให้มากที่สุดเมื่อเรือจอดจะได้ขึ้นจากเรือได้ง่าย
           - ง. สวมชุดหนา ๆ เมื่อเรือล่มจะได้ช่วยพยุงตัวให้เราลอยน้ำ

           จากโจทย์ข้อดังกล่าว นักเรียนได้ตอบข้อ ก. สวมเสื้อชูชีพ แต่ปรากฏว่าตอบผิด โดนคำตอบที่ถูกคือ ข. ฝึกว่ายน้ำให้เป็น
           ต่อมามีการเผยข้อความแชตจากครูที่ชี้แจงคำตอบดังกล่าวว่า "ข้อดังกล่าวตอบข้อ ข. ทั้ง ๆ ที่ ก. มันก็ถูก แต่ครูถามว่าสำคัญที่สุดค่ะ การฝึกว่ายน้ำให้เป็นเป็นการเพิ่มทักษะความปลอดภัยให้มากขึ้น จึงตอบข้อนี้ค่ะ ถ้าปฏิบัติร่วมกันทั้งข้อ ข. และ ก. ก็จะยิ่งทำให้ปลอดภัยมากยิ่งขึ้น แต่ครูเน้นมากที่สุดค่ะ"


           ขณะเดียวกันมีการเผยข้อสอบอีกข้อซึ่งถามว่า การสื่อสารช่วยเหลือวิธีใดที่รวดเร็วที่สุด โดยมีคำตอบให้เลือกคือ

           - ก. จดหมายขอความช่วยเหลือ
           - ข. โทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ
           - ค. ตะโกนขอความช่วยเหลือ
           - ง. ส่งโทรสารขอความช่วยเหลือ

            จากโจทย์ข้อดังกล่าว นักเรียนได้ตอบข้อ ค. ตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ปรากฏว่าผิด โดนคำตอบที่ถูกคือ ง. ส่งโทรสารขอความช่วยเหลือ
           หลังภาพดังกล่าวถูกแชร์ออกไปได้มีผู้เข้ามาร่วมถกเถียงจำนวนมาก เพราะต่างก็มองว่า ข้อสวมเสื้อชูชีพ น่าจะเป็นสิ่งที่ปลอดภัยที่สุด เพราะหากผู้โดยสารอาจมีทั้งเด็กเล็ก ผู้สูงอายุ ผู้พิการ จะให้ไปพร้อมว่ายน้ำเป็นทุกคนคงเป็นไปไม่ได้หรือไม่

           นอกจากนี้ยังมีการตั้งข้อสังเกตว่า กรณีถ้าเรือล่มกลางทะเลนั้น ต่อให้ว่ายน้ำเป็นก็คงไม่มีแรงที่จะว่ายเข้าฝั่งได้เอง ซ้ำอาจเกิดตะคริวและจมน้ำได้ถ้าไม่มีชูชีพ ดังนั้นสิ่งที่จำเป็นคือการสวมชูชีพมากกว่าใช่หรือไม่

           ส่วนคำตอบเรื่องการขอความช่วยเหลือนั้น หลายคนต่างข้องใจมากกับการให้คะแนนข้อ ส่งโทรสาร เพราะนอกจากจะช้าที่สุด ปัจจุบันก็ไม่มีให้ใช้แล้ว น่าจะเป็นการเฉลยผิดอย่างแน่นอน


           ขณะที่เพจเฟซบุ๊ก Panya Society แนะนำถึงกรณีนี้ว่า เมื่อตรรกะของการเฉลยของครู กับชุดตรรกะของเด็กเป็นคนละชุดกัน ครูต้องอธิบายให้เด็กยอมรับได้ ไม่งั้นเขาจะต่อต้านชุดความรู้ที่ครูมอบให้ และไม่เชื่อมุมมอง และความรู้ที่ครูสอนอีกต่อไป ครูต้องตอบในสิ่งที่เด็กถามให้เคลียร์จริง ๆ เด็กจึงจะเรียนรู้ได้อย่างสบายใจว่า ทุกคำถามของเขามีคำตอบให้เขาได้จริง

           อย่าห้ามเด็กตั้งคำถาม อย่าห้ามเด็กสงสัย ให้โอกาสเด็กที่จะตั้งคำถามกับสิ่งที่พวกเขาเจอตรงหน้า และให้เขาได้มีความเห็น และมุมมองกับสิ่งรอบตัว อย่ามองว่าเด็กสมัยนี้ดราม่า หรือชอบทำตัวมีปัญหา แต่ให้มองว่า ถ้าปัญหาอยู่ตรงหน้า แล้วเขาไม่ตั้งคำถาม สังคมและประเทศชาติ จะพัฒนา ก้าวหน้าไปจากความรู้ชุดเดิมได้อย่างไร ?

           จงเชื่ออย่างหนึ่งว่า เป็นครู ก็บ้งได้ ผิดได้ พลาดได้ และก็รับฟังเสียงของลูกศิษย์ได้เสมอ อย่าเอาวัยวุฒิ คุณวุฒิตัวเองมาข่ม หรือมายืนยันกับเด็กว่าฉันต้องถูกเสมอ เพราะพระพุทธเจ้าก็สอนหลักกาลามสูตร 10 ประการ ครู เองก็ผิดได้ อย่าเชื่อเพียงเพราะผู้รู้นั้นบอกมา แต่ให้พิสูจน์ด้วยตนเองแล้วจึงเชื่อ จึงเห็นว่าถูก ครูพลาดก็บอกว่าพลาด ยอมรับ และทำให้ถูกต้องได้เสมอ ไม่ได้เสียเกียรติของความเป็นครูลงไปเลย และทำให้ครูดูน่ารักที่รับฟังและพร้อมเปลี่ยนแปลงสู่ตรรกะที่ถูกต้องเพื่อพวกเขา